நம்முடைய குறைகளை அறிந்த ஒருவன் – பெருமாள்.
எல்லா பூஜைக்கும் கடைசி இலக்கு – பகவானின் பாதம்.
பெருமாள் மட்டும் போதும்; மற்றவை பிறவி பிறப்பாய் வந்துவிடும்.
கோவிலில் இல்லாத ஆனந்தம் – உலகில் எங்கேயும் இல்லை.
ஒரு நிமிடம் நமக்காக நின்றவன் – அவன் திருப்பதி வேங்கடவன்.
பக்தன் அழைக்கும் போது, பெருமாள் தோன்றி வருவார் – இதுவே நம்பிக்கை.
பகவானின் சந்நிதியில் கண்ணீர் விழுவது தவம் தான்.
நமக்காக அவன் செய்தது நினைத்தாலே, நெஞ்சம் உருகும்.
அவர் திருவடியே நம்முடைய வாழ்நாள் இலக்கு.
இன்பமும் துன்பமும் வரும்போது “ஹரே ராமா” என்று சொல்லுங்கள்.
அவர் பாதத்தில் விழும் கண்ணீர், அழகு இல்லாத பூஜையில்லை.
நம்மாழ்வார் பாடல் – ஒரு உயிர்க்கு ஜீவன் போல.
மனதைக் கொடுக்க வேண்டும், பணத்தை அல்ல – பகவானுக்கு.
எப்போதும் பெருமாளின் திருநாமம் உள்ளத்தில் ஒலிக்கட்டும்.
நமக்கு தெரியாமலே நம்மைக் காத்துக்கொள்பவர் – நாராயணன்.